Dane techniczne

Kaliber: 9 mm albo 7,62 mm.
Długość broni: 425 mm (660 mm z rozłożoną kolbą).
Masa broni: 2,10 kg (3,14 kg z magazynkiem).
Długość lufy: 195 mm (4 bruzdy).
Zasilanie: magazynek na 64 lub 53 naboje (w zależności od rodzaju amunicji kalibru 9 mm) albo magazynek na 45 naboi (7,62x25 mm TT).
Prędkość początkowa pocisku: 290 - 380 m/s (w zależności od rodzaju amunicji kalibru 9 mm) albo 530 m/s (7.62x25 mm TT).
Zasięg skuteczny: 100 - 200 metrów (w zależności od rodzaju amunicji).
Szybkostrzelność: 680 - 750 strzałów/min (w zależności od rodzaju amunicji).

Opis

Pistolet maszynowy PP19 Bizon został opracowany na początku lat dziewięćdziesiątych przez słynne państwowe zakłady zbrojeniowe "IZHMASH" w Iżewsku i zaprezentowany został publicznie w roku 1993. Konstrukcja zdaje się być w pewnym stopniu inspirowana niezbyt udanym pistoletem maszynowym Calico, gdyż Bizon zasilany jest z wyjątkowo pojemnego magazynka (plastikowego) z nabojami ułożonymi "w spiralę", ale układ mechanizmów broni jest zdecydowanie konwencjonalny. Bizon jest w znacznej mierze oparty na podzespołach karabinka szturmowego AKS74U i wiele elementów np. mechanizm iglicy, składana kolba, mechaniczne przyrządy celownicze oraz uchwyt pistoletowy, zostało zastosowanych bez żadnych modyfikacji. Późniejsze modele produkcyjne otrzymały nieco inny, bardziej ergonomiczny uchwyt. Broń działa na zasadzie odrzutu zamka swobodnego. Możliwe jest prowadzenie ognia pojedynczego i automatycznego. Kolba zapożyczona z AKS74U jest składana i po złożeniu znajduje się z lewej strony. Pojemny magazynek w kształcie cylindra znajduje się pod lufą i służy jednocześnie jako uchwyt, co nadaje broni zwartą konstrukcję. Dzięki budowie układu iglicy i mechanizmu spustowego broń jest stosunkowo celna podczas strzelania ogniem pojedynczym. Do Bizon'a można zamontować celowniki optyczne, kolimatorowe i noktowizyjne oraz "szybkowymienny" tłumik dźwięku.
Przetestowana praktycznie podczas pierwszej wojny czeczeńskiej zyskała opinię wygodnej w użyciu, wytrzymałej i zapewniającej użytkownikowi dużą siłę ognia. Konserwacja Bizon'a nie nastręczała żołnierzom rosyjskim problemów ze względu na jego podobieństwo do powszechnie używanego AK74. Początkowo stosowana była dosyć słaba amunicja 9x18 mm Makarov (w obu wariantach), ale później pojawiły się również wersje korzystające z amunicji 9x19 mm oraz 7.62x25 mm. Późniejsze wersje Bizon'a (tj. Bizon-2-07) pojawiły się w dwóch odmianach - zasilanej z cylindrycznego magazynka zawierającego 45 nabojów albo pudełkowego magazynka łukowego mieszczącego 35 nabojów (najwyraźniej są to stare magazynki od pistoletów maszynowych PPSh41 oraz PPS43). Pistolet maszynowy Bizon używany jest głównie przez oddziały specjalne wojska i służb wewnętrznych krajów byłego ZSSR.
Producent stosuje następujące oznaczenia odmian:
Bizon-2 - wariant zasilany amunicją 9x18 mm Makarov;
Bizon-2-01 - wariant zasilany amunicją 9x19 mm Parabellum;
Bizon-2-02 - wariant zasilany amunicją 9x17 mm Short;
Bizon-2-03 - wariant zasilany amunicją 9x18 mm z integralnym tłumikiem dźwięku;
Bizon-2-04 - wariant zasilany amunicją 9x18 mm strzelający tylko ogniem pojedynczym;
Bizon-2-05 - wariant zasilany amunicją 9x19 mm strzelający tylko ogniem pojedynczym;
Bizon-2-06 - wariant zasilany amunicją 9x17 mm strzelający tylko ogniem pojedynczym;
Bizon-2-07 - wariant zasilany amunicją 7.62x25 mm TT.

Zdjęcia