H&K G3A3


Dane techniczne

Kaliber: 7,62 mm.
Długość: 1025 mm.
Długość lufy: 450 mm.
Masa: 4,40 kg.
Pojemność magazynka: 20 nabojów.
Szybkostrzelność: 500/600 strzałów/min.
Prędkość początkowa pocisku: 800 m/s.
Zasięg skuteczny: ok. 575 m.


Opis

Karabinek G3 opracowany w latach 50 przez H&K ze współpracą z Hiszpańskim CETME. Broń zaczynała historię już pod koniec drugiej wojny światowej, kiedy Mauser próbował stworzyć karabinek StG 45(M) o kalibrze 7,92 mm. Na podstawie StG45 CETME, byłym pracownikiem Mauser'a na czele L.Vorgrimmler'em opracowała karabinek przystosowany do naboju 7,92x33 mm Kurz. Potem dostosowano go do pocisku 7,92x40 mm. Niemcy byli zaciekawieni owym tworem biura CETME i na licencji zakupioną broń na licencji przekazano firmie H&K. Oni przystosowali broń do NATO'wskiego naboju 7,62x51 mm. W roku 1958 broń znalazła się na uzbrojeniu armii Hiszpańskiej, gdzie nazywała się CETME Modelo B, pod oznaczeniem M58. Tutaj do karabinku używano naboju CETME 7,62x51 mm, który był słabszy od naboju NATO. Rok potem karabinek dostał się do armii Bundeswehry (zastępując G3), pod nazwą Automatisches Gewer 3, czyli G3. Tu użyto naboju NATO 7,62x51 mm.
Pierwsze wersje różniły się od obecnych, np: posiadały dwójnóg, drewnianą kolbę, tłoczone łoże z blachy. Po modernizacji zmieniona m.in.: tłumik płomienia, plastikowe łoże, inne przyrządy celownicze, kolbę stałą. Produkowane dzisiaj wersje oznaczone są: G3A3, w której występuje plastikowe kolba składaną w przeciwieństwie do G3A4, gdzie teleskopowa kolba jest składana. Karabin odniósł międzynarodowy sukces, bo sprzedano go do 40 krajów. Produkowano je na licencji w Wielkiej Brytanii, Turcji, Tajlandii, Szwecji, Francji, Norwegii, Pakistanie, Portugalii, Grecji, Birmie, Iranie i Arabii Saudyjskiej.
Wersja G3A3 i A4 jest bronią samoczynno - samopowtarzalną. Na dwuczęściowy zamek składa się tłok zaporowy i trzon zamkowy. Wyciąg sprężynujący umieszczony został w zamku, a wyrzutnik dźwigniowy w komorze spustowej. Broń można wyposażyć w chwyt z czteropołożeniowym przełącznikiem trybu ognia, co umożliwia prowadzenie ognia seriami trzystrzałowymi. Wersje A3 i A4 zasila magazynek pudełkowy stalowy lub aluminiowy, oba o pojemności 20 nabojów. Broń posiada mechaniczne przyrządy celownicze z nastawnym celownikiem bębnowym. Celownik regulowany ma szczerbinę do strzelania na 100 m i trzy przezierniki na: 200, 300 i 400 m. Lufa wraz z przewodem bruzdowym zakończona jest tłumikiem płomienia z szyjką podstawy muszki, który umożliwia przyłączenie bagnetu i ostrzał z granatów nasadkowych. Do karabinku można dołączyć: bagnet, zestaw przyborów do konserwacji i czyszczenia, odejmowany dwójnóg, pas nośny oraz ładownik i rozładownik magazynków. Do broni można podwiesić 40 mm granatnik HK79. Dodać jeszcze można: zamek swobodny, odrzutnik do strzelania ślepą amunicją, zestaw do strzelania treningowego i tłumik dźwięku.
Oprócz A3 i A4 były też G3 A3ZF (posiadał celownik optyczny), SG/1 (jest to wersja A3 z mechanizmem spustowo - uderzeniowym z przyspieszaczem, poduszkę policzkową kolby i celownikiem optycznym) oraz G3K (skrócone G3A4 z łożem od H&K 33, przez co nie ma możliwości miotania granatami nasadkowymi i podczepiania bagnetu).
Na podstawie karabinku G3 powstało wiele broni jak np: MSG90, PSG1 (karabiny wyborowe), H&K 13E i 23 (Karabinki maszynowe), H&K 11 i 21 (karabiny maszynowe). Powstała samopowtarzalna wersja G3 o nazwie H&K 91, a teraz SR9, który jest przeznaczony na rynek cywilny i subkarabin MC51, produkowany przez Brytyjczyków, przez firmę FR Ordnance International Ltd, na potrzeby sił specjalnych.


Zdjęcia





Wejdź na forum Wejdź na stronę Armed Assault Center PL